Γυμνάσιο-Λύκειο - Εκπαίδευση

Γυμνάσιο-Λύκειο - Εκπαίδευση

Τα ελληνικά κράτη: Τραπεζούς, Ήπειρος, Νίκαια

·       Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας

1204: νοτιανατολικές ακτές του ΕυξείνουΠόντου

Ιδρυτές: οι αδελφοί Αλέξιος και Δαβίδ (Μεγάλοι Κομνηνοί)

Ενσωματώνονται οι πόλεις: Σινώπη, Παφλαγονία, Ηράκλεια

Η κατάληψη της Σινώπης από τους Τούρκους απομονώνει την αυτοκρατορία -250 χρόνια σε απομόνωση

·       Το κράτος της Ηπείρου

1204: στην περιοχή της Ηπείρου

Ιδρυτής: Μιχαήλ Δούκας Κομνηνός , Διάδοχος:  Ο αδελφός του Θεόδωρος  (1205)

Περίοδος επέκτασης:  1224 κατάληψη της Θεσσαλονίκης-στέψη με τον τίτλο αυτοκράτορας των Ρωμαίων-

1230 μάχη με το βούλγαρο ηγεμόνα Ιωάννη Ασάν Β΄-ήττα στη μάχη της Κλοκότνιτσας (κοντά στον Έβρο)

·     Η αυτοκρατορία της Νίκαιας

1204: δυτική Μικρά Ασία με κέντρο τη Νίκαια

Ιδρυτής: Θεόδωρος Λάασκαρης

1205: ήττα Λατίνων από τους Βούλγαρους (αποδυνάμωση τους)

1208: αυτοκράτορας και βασιλιάς των Ρωμαίων

Διάδοχος : Ιωάννης Βατάτζης

Εσωτερική πολιτική Ιωάννη Βατάτζη

Πάταξη των καταχρήσεων στη διοίκηση

Ίδρυση φιλανθρωπικών ιδρυμάτων

Οικονομική πολιτική

Ανόρθωση της αγροτικής οικονομίας

Αυτάρκεια-απαγόρευση εισαγωγών ειδών πολυτελείας

Δημιουργία στρατιωτικών κτημάτων

Η κληρονομιά του Ιωάννη Βατάτζη

Οι κτήσεις στη Μικρά Ασία ήταν απόλυτα ασφαλείς

Το κράτος έγινε υπολογίσιμη δύναμη- Η Ήπειρος ήταν εξαθλιωμένοι- οι Λατίνοι σε αξιοθρήνητη κατάσταση

Ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης

Μιχαήλ Παλαιολόγος

1261 συνθήκη με τους Γενουάτες –πολεμική βοήθεια-αντάλλαγμα τελωνειακές και φορολογικές απαλλαγές

25 Ιουλίου 1261 κατάκτηση από τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο

Μιχαήλ Παλαιολόγος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης

Τα "χωρίς" του "θέλω" σε κείμενο του Χόρχε Μπουκάι

Νομίζω πως όλοι μας θα συμφωνούσαμε με το κείμενο του Χόρχε Μπουκάι που δημοσιεύτηκε αρχικά στον πρόλογο της τρίτης επανέκδοσης του βιβλίου του "Γράμματα στην Κλαούντια" το 1989.

Είναι όμως πολύ ενδιαφέρουσα η εσωτερική υφή του νοήματος αυτού του κειμένου.

 Μοιάζει σα να αποφλοιώνεται το "θέλω" του πρώτου ημιστίχιου από το "χωρίς " του δεύτερου . Αυτό που μένει είναι η ουσία του "θέλω" που ζητά σεβασμό από όλους μας. Στις ανθρώπινες σχέσεις σχεδόν ταυτόχρονα μεταπηδούμε πότε στη μία και  πότε στην άλλη  ομάδα. Έτσι κια αλλιώς πάντως όπως λέει ο συγγραφέας "η  ευτυχία δεν εξαρτάται από αυτά που πετυχαίνεις, αλλά από την εσωτερική ηρεμία που έχεις»

"Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις
Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές
Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις
Θέλω τη βοήθειά σου, κι όχι ν΄ αποφασίζεις για μένα
Θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις

Θέλω να με κοιτάς χωρίς να  προβάλλεις

            τον εαυτό σου σε εμένα

Θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ

Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια χωρίς να με σπρώχνεις

Θέλω να με υποστηρίζεις χωρίς να με φορτώνεσαι

Θέλω να με προστατεύεις χωρίς ψέματα

Θέλω να με πλησιάζεις χωρίς να εισβάλλεις

Θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν

Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις

Θέλω να ξέρεις ....πώς σήμερα μπορείς

         να βασίζεσαι πάνω μου....

Χωρίς όρους."

Τα προβλήματα των νέων

΄Οταν οι μαθητές έχουν κέφια, χιούμορ και  παράπονα, μπορούν αρπάζοντας την  ευκαιρία να σπάσουν τους τυπικούς φραγμούς που επιβάλλει η φορμαλιστική γραφή της έκθεσης και να μετατρέψουν το ίδιο το κείμενο σε σανίδα, τις λέξεις σε πανιά, για να ταξιδέψουν τις σκέψεις τους προσδοκώντας σε φιλόξενα πνεύματα-αποδέκτες  και ευήκοα ώτα. Η  παρουσίαση των προβλημάτων των νέων είναι μια πτυχή του θέματος " εφηβεία" που θίγει τοβιβλίο της Α΄ Λυκείου  στο μάθημα της Έκφρασης Έκθεσης. Η προσπάθεια χρήσης της ομοιοκαταληξίας  στο παρακάτω κείμενο είναι νομίζω "γιατί τ΄ ακούμε γλυκύτερα..."

Αγαπητέ κύριε Τάδε,
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε οι νέοι είναι χιλιάδες
και μη νομίζετε πως στεναχωριόμαστε
που μας τελείωσαν του κινητού οι μονάδες.
Έχουμε να φροντίζουμε παπούδες και γιαγιάδες,
δεν κανει να φέρνουμε αντιρρήσεις
σε μπαμπάδες και μαμάδες.

Ο λόγος που γράφτηκε η επιστολή αυτή
είναι να καταλάβετε οι μεγάλοι
τι περνάμε εμείς, οι μικροί,
και τι θέλουμε από τη ζωή.

Τα προβλήματά μας είναι πολλά
και ίσως να ανέφερα πιο πάνω αρκετά
Πάντως παράπονο μας είναι
που δεν μπορούμε να κοιμηθούμε σωστά.

Αύριο έχουμε σχολείο
να μάθουμε εξισώσεις,
τους αρχικούς χρόνους του "λύω",
ασκήσεις, διαγωνίσματα
του κόσμου τα προβλήματα.

Μόλις η ώρα πάει δύο
λέμε εμείς στη σχολική τάξη αντίο.
Βλέπουμε εσάς στο καφενείο
να λέτε για τον αγώνα που έληξε 3-2

Φτάνουμε στο  σπίτι
τρώμε για μεσημέρι
κι όλα μοιάζουν με καταδίκη.

Πάω στο δωμάτιο μου
πρέπει να διαβάσω,
να έχω το κινητό
κλειστό,
να γράψω και να σβήσω
και αν οι γονείς μου το ζητήσουν,
σε κάτι να τους βοηθήσω.

Η ώρα πέρασε ,
πρέπει να πάω για αγγλικά
και πηγαίνοντας  στο δρόμο
τρώω δυο γλυκά.
Έχω ετοιμάσει την έκθεσή μου
και όλα τα σχετικά.

Φτάνω στο κτίριο,
στον όροφο που είναι το φροντηστήριο,
κι αν βοήθεια χρειαστώ
ρωτώ των αγγλικών τον κύριο.

Γυρίζω πάλι σπίτι
κι αισθάνομαι όπως αισθάνεται
μέσα στο κλουβί
ένα σπουργίτι.
Αν είμαι αγόρι,
βγάζω βόλτα το σκυλί.
Αν είμαι κόρη,
χαλαρώνω και πιάνω πίσω το μαλλί.

Μετά ανοίγω τηλεόραση
και μου φωνάζουν οι γονείς
ότι θα χαλάσει
των ματιών μου η όραση.
Τι να κάνω τόσο απελπισμένος
τρώω δυο σοκολάτες στεναχωρημένος.
Μετά φταίω εγώ
που έγινα παιδί χοντρό,
βλέπω τα σπυράκια μου
και πάω να κάνω εμετό!

Μα η μαμά μου λέει
"εσύ είσαι όμορφο παιδί,
εσύ είσαι μια χαρά.
Τώρα πέταξε τα σκουπίδια
και πήγαινε το μικρό στην παιδική χαρά"

Μια φωνή μου λέει
"μην εγκαταλείψεις..."
Πω πω  ξέχασα
πρέπει να κάνω τις αυριανές ασκήσεις".
Ο πατέρας  μου μου λέει
"πήγαινε στο κρεβάτι  σου μικρέ!
Είναι αργά, τον υπολογηστή να σβήσεις"


Κύρια Τάδε,
εσείς γιατί μου κορνάρετε καταμεσής στο δρόμο,
γιατί λέτε εμένα αργόσχολο,
εσείς που κάθε μέρα βλέπετε το Φώσκολο;
Δείξτε και σε μένα λίγη ωριμότητα
και μη με αντιμετωπίζετε
με τόση ωμότητα.
Στην ηλικία μας ήσασταν αλλιώς,
δε λέω, ήσασταν των γονιών σας ο βοηθός.
Μα είχατε έρωτες και άλλες ασχολίες,
 εμείς που να προλάβουμε
ασχολούμαστε με αηδίες...

Ίσως δε φταίμε εμείς
μήπως λέω, φταίνε οι δικοί μας οι γονείς και εσείς;
που δεν ξέρανε σε τι κόσμο φέραν τα παιδιά τους,
που δε θα έχουν ποτέ την υγειά τους.

Άκουσα ότι μας είπανε η γενιά του "Τίποτα".
 Μα τελικά έχουμε μόνο αισθήματα.
αφού δε μας αφήσατε άλλο τίποτα
Πιστεύουμε στο Θεό
και για να αλλάξουν όλα,
εγώ αυτόν παρακαλώ.

Εκ μέρους όλων των νέων
Ένα παιδί.
(Γιώργος Κερέμογλου,
ας είναι το όνομα μου)

Προσωπικές αντωνυμίες μετά μουσικής....

Μια πολύ ωραία προσπάθεια!!!
"Μάθημα μετά μουσικής"  επι σκηνής  και οι προσωπικές αντωνυμίες γίνονται νότες, πετούν στα αυτιά, ντύνονται με τη μουσικότητα που έτσι κι αλλιώς διαθέτουν και καρφώνονται  τη μνήμη μας. Η  Κατερίνα Ιονάτου ονόμασε το συγκεκριμένο πόνημα "Ταγκό μνημοτεχνικής" και ο τίτλος του πετυχαίνει το στόχο του όπως και το περιεχόμενό του....

4η Σταυροφορία 1204

"Η Κωνσταντινούπολη, αυτή η μεγάλη λαμπρή πόλη, με όλον της τον πλούτο, τον πολυάσχολο πληθυσμό της από εμπόρους και βιοτέχνες, τους αυλικούς της ευγενείς με τις πολιτικές τους ενδυμασίες και τις πλούσια ντυμένες, βαμμένες, μεγάλες δέσποινες με την ακολουθία τους από ευνούχους και δούλους, τους προκαλούσε περιφρόνηση ανακατωμένη με μία στενόχωρη αίσθηση κατωτερότητας. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν τη γλώσσα ούτε τα έθιμα της χώρας, ακόμη και οι λειτουργίες στις εκκλησίες ήταν ξένες γι' αυτούς. Οι Βυζαντινοί τους ανταπέδιδαν την αντιπάθειά των. Για τους πολίτες της πρωτεύουσας, αυτοί οι άξεστοι, άνομοι ληστές, στρατοπεδευμένοι για τόσον καιρό στα προάστιά τους ήταν μια απερίγραπτη ενόχληση. Η έναρξη της Σταυροφορίας δεν προοιώνιζε καλά πράγματα για τις σχέσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσεως.»

Constantine Cavafy: Candles - Κεριά